Το ώριμο φρούτο και η σάπια εξουσία

Στο δικομματικό Ελλαδιστάν, αν είσαι Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ξέρεις πως μια μέρα θα γίνεις σίγουρα πρωθυπουργός. Οσο κακός και αν είσαι και όσο ανώριμος, ωριμάζει για σένα η εκάστοτε Κυβέρνηση και πέφτει στο πιάτο σου σαν ώριμο φρούτο η Εξουσία. Ετσι ο μεγαλύτερος αγώνας είναι να παραμείνεις αρχηγός στο κόμμα, για τα υπόλοιπα φροντίζουν άλλοι. Ετσι δεν πήρε την εξουσία ο Καραμανλής; Ετσι κατά πως φαίνεται αργά η γρήγορα θα την παραδώσει.

Είναι φυσιολογικό, μετά από κάποια χρόνια διακυβέρνησης, ο λαός να επιθυμεί μια αλλαγή εξουσίας ελπίζοντας πως η καινούργια κυβέρνηση θα τον ικανοποιήσει εκεί που τον απογοήτευσε η παλιά. Αν λοιπόν στρέψει το βλέμμα προς την άλλη λύση ποια είναι αυτή; Μα ασφαλώς η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Ετσι γίνονταν χρόνια, έτσι θα γίνεται για χρόνια όσο θα εξακολουθεί να ισχύει αυτόν το αντιδημοκρατικό και καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα που βγάζει "ισχυρές κυβερνήσεις" και αποτρέπει τη "χαμένη ψήφο". Και έτσι ανακυκλώνουμε τους "άχρηστους" οι οποίοι μετά από κάποια περίοδο γίνονται "ικανοί" για να πάρουν τη θέση τους οι άλλοι και πάει λέγοντας.

Διαβάζω τα σημερινά ενθουσιώδη δημοσιεύματα του αντιπολιτευόμενου τύπου σχετικά με το νέο πρόσωπο που έδειξε ο Γιώργος Παπανδρέου στη Θεσσαλονίκη, για το μήνυμα ανατροπής της πολιτικής Αλογοσκούφη, για τις εκλογές που ζητά με ταυτόχρονη κάθαρση ( του έχουν διαμηνύσει πως με άμεσες εκλογές όλα τα πολιτικά εγκλήματα παραγράφονται η είναι αυτό που επιδιώκει;) και γενικώς υπάρχει ένα σάλπισμα νίκης ενώ στην ουσία καλείται να διαχειριστεί την επερχόμενη ήττα της ΝΔ, ήττα που αν συμβεί θα οφείλεται περισσότερο σε δικα της λάθη και σε απατεώνες ταγούς παρά σε επιτεύγματα της άλλης πλευράς.

Και με αυτό το σύστημα εναλλαγής της εξουσίας όπου οι έσχατοι γίνονται πρώτοι χωρίς την δική τους αξία απλώς περιμένοντας την σειρά τους , διαμαρτυρόμαστε γιατί διαχρονικά ο τόπος δεν διοικείται σωστά παραβλέποντας τον φυσικό νόμο όπου μετά την ωρίμανση ακολουθεί η σαπίλα αν η μόνη μας ικανότης είναι η ακινησία της αναμονής της ωρίμανσης!