Καλά Χριστούγεννα

Κάθομαι απέναντι στο Χριστουγεννιάτικο Δέντρο με τα φωτάκια του να αναβοσβήνουν χορεύοντας στον ίδιο ρυθμό με τις φλόγες από τ' αναμμένο δίπλα μου τζάκι.
Στο στερεοφωνικό μια απαλή μουσική μου γλυκαίνει τ΄αυτιά. Προσπαθώ να ζήσω το παραμύθι των Χριστουγέννων ξεχνώντας όλα τα ασήμαντα καθημερινά που μου ζαλίζουν το μυαλό. Η ωρα πλησιάζει 8 αλλά δεν έχω καμμιά διάθεση για το καθημερινό ζάπιγκ στά διάφορα τηλεοπτικά παράθυρα. Δεν θέλω να ακούσω τίποτα για πολιτική, για σκάνδαλα, για οικονομική κρίση, για συγκεντρώσεις, για βανδαλισμούς.
Δεν θέλω να ακούσω ούτε να σκεφτώ τίποτα.
Θέλω να ζήσω τη βραδυά των Χριστουγέννων με την ηρεμία της χειμωνιάτικης νύχτας όπως τότε που ήρθε Εκείνος. Για όλα τα άλλα που αποτελούν τον καθημερινό μας μικρόκοσμο και αύριο μέρα είναι.
Σήμερα είναι Χριστούγεννα. Χρόνια Πολλά σε όλους.

Τα (βατο)παιδία παίζει

Σε λίγες μέρες ολοκληρώνονται οι εργασίες της Εξεταστικής Επιτροπής που ερευνά για τις τυχόν πολιτικές ευθύνες του σκανδάλου του Βατοπαιδίου.
Μια καλοστημένη παράσταση πλησιάζει προς το τέλος της και μόλις πέσει η αυλαία θα ακουστούν τα παρατεταμένα χειροκροτήματα ανακούφισης, όχι από τη πλατεία αλλά πίσω από τη μεγαλοπρεπή βελούδινη κουρτίνα.
Κάθε μέλος αυτού του θιάσου έπαιξε το ρόλο του σωστά και καθώς έπρεπε.
Η Νέα Δημοκρατία, με το σύστημα «ράγκμπυ» όπου όλοι τρέχουν μπροστά και πετάνε την μπάλα διαδοχικά πίσω ο ένας παίκτης στον άλλον, κατόρθωσε να πετά κάθε μέρα το μπαλάκι των πολιτικών ευθυνών σε άλλο παίκτη μπερδεύοντας τους αντιπάλους. Βέβαια κατά πως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις οι μόνοι που δεν μπερδεύονται είναι οι Έλληνες πολίτες.
Το Πασοκ της παρθενογένεσης ήρθε σε αυτή τη σκηνή να παίξει τον ρόλο του εξυγιαντή και του τιμωρού. Βέβαια επί χρόνια του «διέφυγε» η σοβαρότητα του σκανδάλου και μόνο όταν ασχολήθηκε σοβαρά τηλεοπτικός σταθμός, και αυτός για τους δικούς του λόγους, ξύπνησε. Για αυτό το καθυστερημένο ξύπνημα δεν δόθηκε καμία σοβαρή εξήγηση. Ασφαλώς όμως όσοι διαθέτουν στοιχειώδη λογική μπορούν μόνοι τους να βγάλουν τα συμπεράσματα τους.
Το ΚΚΕ συμμετέχει στην παράσταση κουβαλώντας το προπατορικό του σύμπλεγμα ότι μόνο αυτό κατέχει την απόλυτη αλήθεια ενώ όλοι οι άλλοι είναι ίδιοι και όμοιοι μεταξύ τους. Βέβαια ενίοτε αναγκάζεται να συνταχθεί με κάποιον από τους άλλους, με τον ίδιο «άλλο» κατά σύμπτωση , αλλά κατά τα άλλα πάντα όλοι είναι ισομερώς ένοχοι και δεν χρειάζεται και πολύ παραπάνω επεξεργασία σκέψης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει τον ίδιο ρόλο που παίζει και στην πολιτική μας ζωή. Δεν συμφωνεί με κανέναν ποτέ. Έχει πάντα τις δικές του πρωτοποριακές ιδέες για τα πάντα αλλά προτιμά να τις εκφράζει απλώς παρά να βρει έναν τρόπο για να τις εφαρμόσει και γενικά δείχνει μια έλξη προς τον ρόλο του κομπάρσου. Οταν αυτό σε ικανοποιεί και σε ολοκληρώνει ασφαλώς και δεν μπορείς να γίνεις πρωταγωνιστής με το ζόρι.
Τέλος ο ΛΑΟΣ, σαν το νεώτερο μέλος του θιάσου, είναι και το πιο θορυβώδες αλλά και το πιο επιπόλαιο. Είναι εκείνο που γυρνά περισσότερο από όλους τους άλλους στα κανάλια για να αποδείξει πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του σε αυτή την παράσταση. Βέβαια στο τέλος βαδίζει όπως όλοι στο δρόμο που οδηγεί ο σκηνοθέτης.

Και έτσι φτάνουμε και στα Χριστούγεννα. Η παράσταση τελείωσε. Οι ηθοποιοί ευτυχείς, οι θεατές δυστυχείς και όλοι αναμένουν με ανυπομονησία το καινούργιο έργο που μελετά ο Θίασος.

Καλά να ήμαστε και Χρόνια Πολλά.

Σε βαφτίσια με πλαστά....κουφέτα

Οταν ο Υπουργός Οικονομικών ενός Ευρωπαϊκού κράτους πηγαίνει στα βαφτίσια οικογένειας που η επιχείρηση της πιάστηκε στα πράσσα με πλαστά τιμολόγια πολλών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, πες τε μου τι άλλο μένει να δούμε.
Και για να έχουμε και ένα ερώτημα.
Τί έγινε αυτή η υπόθεση; Εκλεισε; Αν ναι πώς;
Δεν έκλεισε; Αρα οι έρευνες συνεχίζονται;
Εχει παραπεμφθεί στα φορολογικά δικαστήρια;
Θα μας πληροφορήσει κανείς;

Σε κάθε περίπτωση ο Υπουργός Οικονομικών μπορεί να συμμετέχει σε τέτοιες οικογενειακές εορτές με καραμπινάτους φοροφυγάδες;

Ημαρτον Κύριε!

Ο Καραμανλής θέλει εκλογές...και η γαλοπούλα Χριστούγεννα!

Μένω έκπληκτος με τα γραφόμενα τελευταία σε εφημερίδες και blogs ότι ο Καραμανλής θέλει να πάει σε εκλογές για να ξεκαθαρίσει το τοπίο, αρκετοί μάλιστα δίνουν και πιθανές ημερομηνίες 2 Νοεμβρίου, 9, 16 και πάει λέγοντας.
Παρακολουθώντας τα πολιτικά πράγματα από κοντά για αρκετά χρόνια δεν το χωρά η λογική μου γιατί να επιδιώκει εκλογές η ΝΔ. Ένα χρόνο πριν, με τελείως διαφορετικό πολιτικό τοπίο με όλες τις δημοσκοπήσεις θετικές και με το Πασοκ σε αφασία, για μερικές χιλιάδες ψήφους κέρδισε την αυτοδυναμία και αυτή με δύο (2) βουλευτές παραπάνω όλους και όλους.
Δεν νομίζω πως σήμερα υπάρχει έστω και ένας Ελληνας σε όποιο κόμμα και αν ανήκει που να πιστεύει πως σε εκλογές μέσα στο κοντινό μας μέλλον η ΝΔ θα έχει καλύτερα αποτελέσματα.
Ας μην αναφέρω τους λόγους, είναι προφανείς και ας μην τρώω τον χρόνο του αναγνώστη.
Αρα σε εκλογές σε σύντομο χρόνο η ΝΔ η θα τις χάσει η στην καλύτερη περίπτωση δεν θα έχει αυτοδυναμία. Και στις δύο περιπτώσεις η κατάσταση για αυτήν θα είναι χειρότερη από σήμερα . Το μόνο θετικό για την «παρέα» πως θα παραγραφούν τα τυχόν ποινικά αδικήματα της αν γίνουν εκλογές χωρίς εν τω μεταξύ να απαγγελθούν κατηγορίες. Δεν βρίσκω καμμία άλλη λογική εξήγηση για να πάει ο Καραμανλής σε εκλογές. Εκτός αν δεχτούμε ότι έχει την ίδια ανυπομονησία με αυτήν που έχουν οι γαλοπούλες για τα Χριστούγεννα.

Μη μου τους κύκλους τάρατε

Σήμερα η ιστορία γράφτηκε από την ανάποδη. Αντί να σκοτωθεί ο με κύκλους ασχολούμενος και με αυτούς σφικταγκαλιζόμενος, σκοτώθηκε αυτός που επεχείρησε τους κύκλους να ταράξει.

Διεγράφει ο βουλευτής της ΝΔ Δαιλάκης επειδή τάραξε την σκέψη του πρωθυπουργού εκφράζοντας τη γνώμη του ότι ο στενός του κύκλος, Ρουσσόπουλος-Αγγέλου, κάνουν κακό στη Νέα Δημοκρατία και για το καλό του κόμματος πρέπει να απομακρυνθούν.

Εξέφρασε την άποψη της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων και κυρίως των ανθρώπων που τον εξέλεγξαν. Το νόημα του κοινοβουλευτισμού είναι ότι επειδή δεν μπορούμε όλοι οι πολίτες να εκφέρουμε τη γνώμη μας εκλέγουμε κάποιους αντιπροσώπους μας οι οποίοι είναι η φωνή μας στη διαχείριση των κοινών. Ποιός πληροφόρησε τον σύγχρονο Αρχιμήδη ( η παρομοίωση αφορά μόνο τη φράση του τίτλου, για να μην παρεξηγηθώ) ότι έχει το δικαίωμα να βάλει φίμωτρο στο βουλευτή και μέσω αυτού στις χιλιάδες των πολιτών που εκπροσωπεί;
Και από πότε μια διαφωνία για τους κύκλους του πρωθυπουργού και όχι για αυτόν τον ίδιο αποτελεί αιτία διαγραφής από το κόμμα;

Το κακό για τον υπερασπίζοντα με κάθε θυσία κύκλους είναι πως κύκλος είναι και η δική του διαδρομή και ο κύκλος αυτός έτσι που πορεύεται, πολύ σύντομα θα κλείσει.

Περιμένοντας τους ... αντάρτες

Τελικά η πολυδιαφημισμένη και με ανυπομονησία ανεμενόμενη ομιλία Καραμανλή δεν απευθυνόταν στην κοινωνία αλλά στο κόμμα. Δεν προσπάθησε να αναγνωρίσει λάθη και πρακτικές ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ και όχι αόριστα αλλά προσπάθησε να λύσει την εσωκομματική του αμφισβήτηση σε απευθείας διακαναλική σύνδεση. Προκάλεσε όσους διαφωνούν με τις αλάνθαστες επιλογές του να τον ρίξουν. Ο Δον Κωστάκης με τον Σάντσο Θόδωρο τα έβαλε με τους εσωκομματικούς ανεμόμυλους. Και δώστου χειροκρότημα το πλήθος από κάτω. Η θα έχουμε επιβολή μονοφωνίας κύριοι η πάμε σε εκλογές! Πολύ δημοκρατικό μου ακούγεται.

Τώρα όμως που το ξανασκέφτομαι μου φαίνεται αρκετά έξυπνο.
Από το να πέσεις από τη Siemens , τον Παυλίδη, τον Βουλγαράκη, τον Ρουσσόπουλο, το Βατοπαίδι, χίλιες φορές καλύτερα οι αντάρτες. Θα γίνεις και ήρωας στη στάνη. Τελικά οι άνθρωποι αυτοί είναι μια κάποια λύση...

Αποθανέτω η ψυχή μου μετά ...του Θεοδώρου

Δυστυχώς η σημερινή πολιτική κατάσταση και ειδικότερα όσα συμβαίνουν στη ΝΔ ανήκουν πλέον στη σφαίρα της ψυχιατρικής επιστήμης αφού με οποιαδήποτε πολιτική ανάλυση αυτά είναι λογικώς ανεξήγητα. Μια ολόκληρη Παράταξη παραπαίει, ένα Κόμμα που κυβερνά είναι έτοιμο να παραδώσει την εξουσία στην Αντιπολίτευση υπό το βάρος σκανδάλων αλλά κυρίως συμπεριφορών που θα το στείλουν πολλά χρόνια μακρυά από τη Εξουσία. Τι είναι αυτό που αναγκάζει τον πρωθυπουργό , μοιραίος και άβουλος αντάμα να βαδίζει προς το γκρεμό ζωσμένος με τον βράχο στο λαιμό χωρίς να επιχειρεί να απαλλαγεί από αυτόν; Μήπως θέλει και δεν μπορεί γιατί ισχυρά δεσμά τον εμποδίζουν; Και ποιά είναι αυτά; Δεν γνωρίζω. Δεν είμαι ντεντέκτιβ. Δεν είμαι ψυχίατρος. Κάτι όμως δεν πάει καλά εδώ πέρα...

Το ώριμο φρούτο και η σάπια εξουσία

Στο δικομματικό Ελλαδιστάν, αν είσαι Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ξέρεις πως μια μέρα θα γίνεις σίγουρα πρωθυπουργός. Οσο κακός και αν είσαι και όσο ανώριμος, ωριμάζει για σένα η εκάστοτε Κυβέρνηση και πέφτει στο πιάτο σου σαν ώριμο φρούτο η Εξουσία. Ετσι ο μεγαλύτερος αγώνας είναι να παραμείνεις αρχηγός στο κόμμα, για τα υπόλοιπα φροντίζουν άλλοι. Ετσι δεν πήρε την εξουσία ο Καραμανλής; Ετσι κατά πως φαίνεται αργά η γρήγορα θα την παραδώσει.

Είναι φυσιολογικό, μετά από κάποια χρόνια διακυβέρνησης, ο λαός να επιθυμεί μια αλλαγή εξουσίας ελπίζοντας πως η καινούργια κυβέρνηση θα τον ικανοποιήσει εκεί που τον απογοήτευσε η παλιά. Αν λοιπόν στρέψει το βλέμμα προς την άλλη λύση ποια είναι αυτή; Μα ασφαλώς η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Ετσι γίνονταν χρόνια, έτσι θα γίνεται για χρόνια όσο θα εξακολουθεί να ισχύει αυτόν το αντιδημοκρατικό και καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα που βγάζει "ισχυρές κυβερνήσεις" και αποτρέπει τη "χαμένη ψήφο". Και έτσι ανακυκλώνουμε τους "άχρηστους" οι οποίοι μετά από κάποια περίοδο γίνονται "ικανοί" για να πάρουν τη θέση τους οι άλλοι και πάει λέγοντας.

Διαβάζω τα σημερινά ενθουσιώδη δημοσιεύματα του αντιπολιτευόμενου τύπου σχετικά με το νέο πρόσωπο που έδειξε ο Γιώργος Παπανδρέου στη Θεσσαλονίκη, για το μήνυμα ανατροπής της πολιτικής Αλογοσκούφη, για τις εκλογές που ζητά με ταυτόχρονη κάθαρση ( του έχουν διαμηνύσει πως με άμεσες εκλογές όλα τα πολιτικά εγκλήματα παραγράφονται η είναι αυτό που επιδιώκει;) και γενικώς υπάρχει ένα σάλπισμα νίκης ενώ στην ουσία καλείται να διαχειριστεί την επερχόμενη ήττα της ΝΔ, ήττα που αν συμβεί θα οφείλεται περισσότερο σε δικα της λάθη και σε απατεώνες ταγούς παρά σε επιτεύγματα της άλλης πλευράς.

Και με αυτό το σύστημα εναλλαγής της εξουσίας όπου οι έσχατοι γίνονται πρώτοι χωρίς την δική τους αξία απλώς περιμένοντας την σειρά τους , διαμαρτυρόμαστε γιατί διαχρονικά ο τόπος δεν διοικείται σωστά παραβλέποντας τον φυσικό νόμο όπου μετά την ωρίμανση ακολουθεί η σαπίλα αν η μόνη μας ικανότης είναι η ακινησία της αναμονής της ωρίμανσης!

Απο μηδενική βάση

Αρχίζω σήμερα ένα νέο ιστολόγιο σχολιάζοντας τον κόσμο γύρο μου, χωρίς δεσμεύσεις. Κουβαλάω μόνο το απόβαρο του είναι μου χωρίς ένα γραμμάριο βάρος πάνω από αυτό.
Αυτό με κάνει ανεξάρτητο απέναντι στη συνείδηση μου.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν για μια άγνωστη περιπλανηση από μηδενική βάση και ας αφήσουμε τον κόσμο γύρο μας να βαδίζει στο δικό του δρομο.
Αν τα βήματά μας συμπέσουν έστω και με έναν από τους βιαστικούς διαβάτες σημαίνει πως η περιπέτεια άξιζε τον κόπο!